Filmy miotła

Wiedźmy to ekranizacja klasycznej powieści dla dzieci pióra Roalda Dahla. Po śmierci rodziców mały chłopiec trafia pod opiekę kochającej babci, która za młodu przeżyła przerażające spotkanie z wiedźmami. Kiedy kobieta uświadamia sobie, że czarownice wróciły, ucieka wraz z chłopcem na południe. Niestety, docierają prosto do gniazda wiedźm, którym przewodzi Najwyższa Czarownica. Największym pragnieniem wiedźmy jest przemiana wszystkich dzieci w myszy.

Młoda Dorothy Gale i jej pies Toto zostają porwani przez tornado z ich farmy w Kansas do magicznej Krainy Oz.

Johnnie Gray (Buster Keaton), skromny maszynista, musi odzyskać porwaną przez wroga lokomotywę o nazwie "Generał", w której znajduje się jego ukochana.

Harry Potter na tropie tajemnicy największego ze swoich wrogów, Lorda Voldemorta. Wyrusza w podróż pełną niebezpieczeństw, aby znaleźć pozostałe horkruksy - przedmioty zapewniających nieśmiertelność.

Komedia opowiada historię, gdzie znudzona para małżeńska, podczas rutynowej kolacji na mieście, wplątana zostaje w aferę kryminalną i musi stawić czoła skorumpowanym gliniarzom, mafijnemu bossowi i zwariowanemu taksówkarzowi.

Serial przedstawia losy pochodzących z różnych warstw społecznych mieszkańców przedwojennej, warszawskiej kamienicy, mieszczącej się przy ulicy Złotej, począwszy od końca II wojny światowej, aż po współczesność; przy okazji będąc cennym i pouczającym zapisem przemian społecznych i politycznych, mających miejsce w Polsce na przestrzeni ostatniego półwiecza.

Trzy czarownice postanawiają posadzić na tronie Lancre prawowitego króla, którego kilkanaście lat wcześniej uratowały przed zamordowaniem przez uzurpatora.

Po aresztowaniu utalentowany oszust Moist von Lipwig, chcąc odzyskać wolność zgadza się na przyjęcie zaoferowanego mu przez patrycjusza Ankh-Morpork stanowiska poczmistrza.

„Cud w Mediolanie” zrealizowany trzy lata po “Złodziejach rowerów” przez duet Vittorio De Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co „Noce Cabirii” dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w „Złodziejach rowerów” de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w “Cudzie w Mediolanie” wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.

Młody arystokrata Álvaro Mondego wpada w ręce grupy piratów dowodzonych przez kapitana Bocanegra i jego córkę Carmen. Wkrótce dowiaduje się, że są oni na tropie legendarnego skarbu, postanawia więc przyłączyć się do poszukiwań.